منشور
نظر به عمق یافتن نارضایتی عمومی و خالی شدن بیش از پیش سفره ی مردم و نیز ممنوعیت هرگونه فعالیت مدنی و سرکوب و اختناق فاشیستی حاکم بر جامعه, ضرورت وجود کمیته های مخفی در سطح محلات برای سازمان دهی ساختارمند این نارضایتی ها در جهت احقاق حقوق اولیه و عمومی توده ها به خصوص کارگران و سایر زحمت کشان احساس می شود. در همین جهت منشور زیر به عنوان مطالبات پایه ای و دموکراتیک تمامی خلق و پیش شرط نفی کلیه ی اشکال ستم و استثمار و حاکمیت کارگران و زحمت کشان پیشنهاد می شود.از تمامی محافل, افراد و جوانان انقلابی دعوت می شود تا بر پایه ی این منشور اقدام به سازمان دهی مخفی توده ها در محلات خود کرده و نظرات خود را برای پیش برد هر چه به تر مبارزه ارائه کنند:
1. آزادی بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی از هر مرام و مسلک و لغو فوری شکنجه, اعدام, سنگ سار و ...
2. آزادی کامل فکر و عقیده و بیان و مطبوعات, اجتماع, تظاهرات و اعتصاب و فعالیت احزاب و سازمان های سیاسی, اتحادیه های کارگری, شوراها و کلیه ی تشکل های صنفی و دموکراتیک.
3. لغو هر گونه ستم و تبعیض ملی, هیچ امتیازی به هیچ ملیت و زبانی نباید داده شود. تمام ملیت های ساکن ایران باید از این حق برخوردار باشند که آزادانه به زبان خود سخن بگویند, تحصیل کنند و در محل کار و مجامع و موسسات عمومی و دولتی از آن استفاده کنند.
4. تسلیح عمومی: تجربه ی انقلاب 1357 نشان داد که تنها ضمانت برقراری دموکراسی در جامعه توده های مسلح هستند. سلاح در دست توده ها تنها وسیله ی احقاق حق حاکمیت توسط آن ها و صیانت از آن است.
5. خلع سلاح و انحلال کلیه ی نهادهای نظامی و سرکوب گر اعم از سپاه پاسداران, نیروی بسیج, نیروی انتظامی, ارتش و وزارت اطلاعات و محاکمه ی عاملان و آمران سرکوب و جنایت در 33 سال گذشته.
6. جدایی کامل دین از کلیه ی نهادهای دولتی و آموزشی. دین باید امری خصوصی تلقی شود.
7. رسیدگی به فساد اقتصادی گسترده در بدنه ی حاکمیت. محاکمه ی غارت گران خزانه ی مملکت و مصادره ی فوری تمام اموال آنان.
8. لغو کلیه ی اشکال تبعیض علیه زنان, برابری حقوقی کامل زنان و مردان.
9. حق رای همگانی, آزاد و مخفی برای تمام افراد بالای 18 سال.
10. آموزش, مسکن و بهداشت رایگان.
11. برقرای نظام تامین اجتماعی به نفع کارگران و زحمت کشان.
